In de bouwsector is reeds enige tijd het geweldig interessante KB213 toepasselijk. Dit KB regelt de (fiscaalvriendelijke) overuren.
De regeling inzake de overuren houdt in dat er gedurende 130 dagen per jaar max 1 uur per dag extra kan gewerkt worden bovenop het normale uurrooster. Om toepassing te maken van dit gunstregime volstaat een eenvoudige meldingsplicht (bij ondernemingen zonder vakbondsafvaardiging). Deze 130 uren (1h / dag * 130 dagen) kunnen nog eens uitgebreid worden met 50 bijkomende uren, mits iets uitgebreidere vormvoorwaarden (protocol van toetreding, minstens één arbeider die handtekent).
Echter, het fiscale voordeel speelt maar voor de eerste 130 uren. Vandaar dat we in praktijk zien dat de meeste bouwbedrijven zich ook beperken tot deze 130 uren.
De arbeider heeft het recht de overuren ofwel te recupereren ofwel te laten uitbetalen. Bij recuperatie is het zelfs zo dat indien er tijdelijke werkloosheid wordt toegepast, er niet eerst compensatie moet zijn van deze recuperatie-uren. Dit is in andere systemen van overuren wel het geval!
En dan nu het fiscale gunstregime!
De overuren zijn, mits gekozen wordt voor uitbetaling ervan, te vergoeden aan een overloon van 20% (dus uurloon * 1,20). Aan deze overuren heeft de wetgever zeer interessante fiscale compensatie verbonden. Dit cijfervoorbeeld maakt dit heel duidelijk
vb: bruto uurloon = 13,76 euro ; gehuwde arbeider met 2 kinderen ten laste en echtgenote met inkomen
Voor het overuur wordt dit een bruto uurloon van 16,51 euro (13,76 * 1,20)
Van dit bruto uurloon houdt de arbeider netto 16,42 euro over !
(zonder gunstregime zou hij hiervan slechts 7,23 euro overhouden)
Dus voor de arbeider wordt het extra overuur per dag dus bijna bruto naar netto uitbetaald. De kritiek dat overuren dus netto niet opbrengen is zeker niet waar voor dit regime.
En het verhaal is nog niet gedaan. De bruto kost voor de werkgever geniet ook van een fiscaal voordeel. In het voorbeeld is de normale bruto uurkost voor de werkgever EUR 25,27. Zonder gunstregime kost het overuur de werkgever EUR 30,32; terwijl met fiscaal gunstregime hem dit slechts EUR 25,89 kost. Dus bijna hetzelfde als een normaal gepresteerd uur.
Als je even uitrekent, wil dit dus zeggen dat de werkgever voor een bruto meerkost per uur van 0,62 euro, de werknemer hier netto zo’n 7,29 meer aan overhoudt. Als dat geen fiscale hemel is?
Moraal van het verhaal: tot 130 overuren kan u als bouwbedrijf uw arbeiders zeer goed belonen zonder meerkost. Indien er toch nog harder moet gewerkt worden om rond te geraken met het werk, moet u eens denken of het niet opportuner is om extra arbeiders aan te werven.
Met deze regeling kunnen we zeggen dat de eeuwige klaagzang van zowel werknemers als werkgevers dat overuren niet ‘lonen’, toch sterk ontkend moet worden. We kunnen alleen maar hopen dat de wetgever deze regeling ook in andere sectoren ingang doet vinden.
Voor meer info verwijzen we u graag naar uw sociaal secretariaat. Er zijn immers ook enkele andere aandachtspunten, zoals het voorhanden hebben op de werf van uurregisters en arbeidsreglement. Laat u dus niet vangen aan de administratieve verplichtingen.
Bron: seminarie “Sociale actualia in de bouwsector” – Bouwunie
Geachte heer Cannaerts,
Beste Dries,
Gezien mijn functie als manager binnen onze onderneming ben ik mezelf reeds enige tijd aan het verdiepen in deze materie. Gezien uw publicatie vrij recent is verschenen, trok het mijn aandacht
Vooreerst valt het me op dat u zegt dat dit enkel voor de bouwsector geldt. Dit is zeker niet het geval. De maatregel is uitgebreid tot alle sectoren. Alleen is het inderdaad wel zo dat men in de bouwsector overuren kan uitbetalen aan 120% en geldt voor de meeste andere sectoren 150%.
Maar aan het principe dat u hier weergeeft, verandert dit inderdaad niet veel : het bedrag dat aan overuren wordt geïnd door de werknemer, stemt nagenoeg overeen met het bedrag dat door de werkgever bruto wordt uitbetaald. En voor de werkgever komt er voor deze overuren inderdaad amper een kost bij.
Dit alles leek het inderdaad zeer interessant te maken, en we hebben het dan ook ingevoerd bij ons in de onderneming.
Maar nu lijkt er toch weer een addertje onder het gras te zitten, namelijk de RSZ werkbonus. Werknemers die immers onder de lagere lonen vallen, krijgen een vermindering van de RSZ, in fuctie van hun bruto loon. Deze “werkbonus” verdwijnt echter snel, wanneer men volgens dit systeem de overuren gaat uitbetalen. Ik ben voor enkele werknemers volledige simulaties aan ‘t maken, tot de jaarlijkse belastingberekening toe, maar de eerste resultaten geven inderdaad aan dat het wegvallen van de RSZ-werkbonus nergens gerecupereerd wordt en uiteindelijk voor de werknemer een dergelijk nadelig gevolg heeft, dat het “extra nettoloon” dat hij voor zijn overuren krijgt serieus vervaagd.
Ik spreek een beetje “onder voorbehoud”, maar op dit moment ben ik geneigd te stellen dat deze maatregel in praktijk niet geeft wat ze belooft.
MVG
Maarten
Maarten,
bedankt voor uw feedback en terechte opmerkingen. Ik heb het zinnetje dat verwees naar het gebruik uitsluitend in de Bouwsector dan ook verwijderd.
Verder kan ik je enkel maar gelijk geven; de lagere inkomens (maar ook vervangingsinkomens) zijn vaak de dupe van verhoging van hun inkomen doordat zij bepaalde voordelen daarna verliezen. Dit is niet enkel zo in dit systeem van de overuren.
Een persoonlijke analyse van de belastingtoestand van een gezin/werknemer is dan ook altijd aan te raden (zeker bij die lagere inkomens of mensen die speciale voordelen genieten).