Mijn 1-mei uitdaging aan onze politici

1 mei staat voor de deur. De speeches voor politici en gezagsdragers zijn waarschijnlijk al ingeblikt… er zal weerom geroepen worden over het lot van de arme werknemer.

Mijn uitdaging aan iedereen die op 1 mei het woord neemt: zeg eens “dank u wel, ondernemer”. Jawel, je hoort het goed; de ondernemers voelen zich de jongste jaren niet meer zo welkom in België. Ze worden afgedaan als zakkenvullers, profiteurs, sjoemelaars, en wat nog meer… en dat doet hem pijn.

De ondernemer creëert welvaart. Alles begint bij hem… geen ondernemer, geen welvaart.

Ik zou denken dat een dankjewel het minste is wat de ondernemer vandaag de dag verdient.

Wil je een goeie reden om hem te bedanken?  Hieronder een lijstje van telkens waar gebeurde feiten uit mijn accountantspraktijk.  Achter elke zin schuilt een bedrijf, een persoon en een familie.

Bedankt, ondernemer,

–          …omdat je ondanks een moeilijke economische situatie, toch besloot om 18.600 euro van je eigen spaarcentjes met veel risico te investeren in een nieuwe bakkerswinkel.

–          …omdat je ondanks 3 jaar na elkaar verlies te lijden, toch besloot om geen enkel personeelslid aan de deur te zetten, maar wel je eigen loon wat te verminderen.

–          …omdat je besloot van stempelgeld af te zien na je ontslag als werknemer, en besloot om je weinige spaarcentjes in een handelszaak te steken. Je eigen loon is nog niet zo hoog als het stempelgeld dat de maatschappij maandelijks uitspaart, maar ik hoop dat je weldra wel een deftig inkomen zal hebben.

–          …omdat je geen dividend uitkeerde aan jezelf, maar besloot dat geld in je zaak te laten zitten om een grotere fabriekshal te bouwen en zo je personeel comfortabeler te laten werken.

–          …omdat je na een moeilijk jaar met moeilijke concurrentie uit de Oostbloklanden, een nijpend geldgebrek opving door zelf privé 20.000 euro te gaan lenen bij de bank (met je huis als onderpand) en dat in je bedrijf te steken; zelfs toen iedereen je aanraadde om in je personeelsbestand te snoeien.

–          …omdat je koos voor groei in tewerkstelling en niet meer centen voor je eigen zak.

–          …omdat je ondanks een moeilijke familiale periode met een echtscheiding, je keihard bleef knokken, niet alleen voor je huwelijk maar ook voor je bedrijf.

–          …omdat je wekelijks meer dan 60 uur in de weer bent om 20 mensen aan het werk te houden.

–          …omdat je de moed hebt om in plaats van te gaan stempelen, met wat spaarcentjes die je van je grootmoeder kreeg, besliste om een winkel te beginnen.

–          …omdat je ondanks meerdere agressieve fiscale controles, die niets opleverden, toch weer elke morgen goedgezind aan je werkdag begint.

–          …omdat, nadat de bank je krediet afwees, je besliste om je laatste eigen spaarcentjes in je winkelvernieuwing te steken in de hoop toch een break-even omzet te kunnen halen.

–          …omdat je besliste een tweede verkoopspunt te openen en alzo 3 voltijdse werknemers een toffe job dicht bij huis kon aanbieden.

–          …omdat je niet koos voor veiligheid voor je spaarcenten, maar je besliste je geld te investeren in het overnemen van het familiale bedrijf, daar waar al je broers en zussen langs de kassa passeerden.

–          …omdat je reeds meer dan 3 jaar probeert het faillissement af te wenden door keihard te werken en toe te komen met een maandloon dat minder bedraagt dan het leefloon.

–          …omdat je na de faling van één van je grootste klanten, gewoon besliste je maandloon even on-hold te zetten en wat van je spaarcenten te leven; dit in plaats van het afdanken van je enige personeelslid.

–          …omdat je vele uren wil werken voor een laag loon.

–          …omdat je investeerde in een nieuwe fabriekshal in plaats van met het ganse bedrijf te verhuizen naar de lageloonlanden.

–          …omdat je zelf 17% van het voordeel alle aard van de bedrijfswagen van je personeel betaalt, zodat zij ietsje minder daarop moeten betalen.

–          …omdat je überhaupt nog bedrijfswagens wil ter beschikking stellen aan je personeel, wetende wat de meerkost bedroeg het afgelopen jaar.

–          …omdat je voor je werknemers en hun familie zorgt.

–          …omdat je blijft ondernemen in moeilijke tijden, veel risico draagt, slapeloze nachten eraan overhoudt, maar toch elke morgen opnieuw met de glimlach de deur van je winkel opendoet.

–          …omdat de laatste maanden de éne belastingverhoging na de andere je deur passeerde. Toch boerde je verder; niets dreef je tot de wanhoop te stoppen met je zaak of uit te vlaggen.

–          …omdat jij voor bankier van de overheid wil spelen door het correct berekenen, innen en doorbetalen van bijna alle vormen van belastingen. En als je al eens een foutje maakt, onmiddellijk aankijkt tegen torenhoge, onrechtvaardige boetes.

–          …omdat je naast je eigen job je ook wil bezighouden met alle administratieve wettelijke verplichtingen die komen kijken bij een eigen zaak, zelfs als dit voornamelijk in uw ‘vrije tijd’ moet gebeuren.

–          …om voor onze welvaart te zorgen. Ik hoop dat ook jij op een dag mag genieten van de door jou gecreëerde welvaart!

 

Een dankbare inwoner van België.

En waarde politici en gezagsdragers… ik wacht ook op een klein dankwoordje van jullie. Ik daag u uit! Durf op 1 mei uw dank voor diegenen onder ons die welvaart creëren, uit te spreken!

 

Dries Cannaerts