Onroerend inkomen nog altijd laag belast in België… hoelang nog?

Met al het slechte nieuws de afgelopen maanden, tijd om eens een positief berichtje de wereld in te sturen… voor zolang het nog zal duren (???).

Een gemiddeld inkomen uit arbeid wordt in België marginaal belast aan (dit wil zeggen de belasting die je betaalt op een extra euro inkomen) aan 45% of 50%; tellen we daar de sociale zekerheidsbijdragen van werknemer (11%) en werkgever (32%) bij, dan zitten we met een marginale belasting van al snel 70%.

Heb je wat spaarcenten in aandelen zitten, dan worden de dividenden belast aan normaliter 25%, nadat de vennootschap over die winsten reeds 34% vennootschapsbelasting betaalde… tesamen geeft dit een belastingdruk van ongeveer 50%.

De zoektocht naar eerlijkere taxatievoeten leidt ons al snel naar het vastgoed. Een eigen woning kopen (zeker als dat de enige woning is), kan een leuke belastingbesparing opleveren via de woonbonus (aftrek enige en eigen woning). De staat helpt je dus een goed stapje op weg om een eigen spaarpotje in vastgoed aan te leggen.

Ook voor een tweede woning (huur- of eigen gebruik) kan een belastingvoordeel opleveren, zij het dan al een pakje minder dan de woonbonus (aftrek in het lange-termijnsparen).

Naast die aftrekposten moeten we echter ook vaststellen dat de inkomens van dergelijke vastgoed eerder laag belast worden. Zo worden huurinkomsten van privé verhuurde onroerende goederen (vb huizen of appartementen), niet volledig belast, maar wordt er enkel belasting geheven op een forfaitair vastgesteld bedrag op basis van het kadastraal inkomen. Nu zullen de meesten onder ons wel weten dat het kadastraal inkomen van de meeste woningen of appartementen in België vrij laag liggen. En zo komt het dat dit onroerend inkomen vrij laag belast wordt. Een voorbeeld uit de praktijk: een verhuurd appartement aan de kust (dat het om lange of korte termijn verhuur gaat speelt geen rol) levert jaarlijks 10.000 euro huurinkomen op. Aangezien de taxatie gebeurt op basis van het kadastraal inkomen, is er slechts een belastbaar inkomen van 1.800 euro (K.I. x 1,4); aan de hoogste marginale belastingvoet van 50% geeft dit een taxatie van 900 euro. Omgerekend in functie van de werkelijk ontvangen huur, is dit een belastingvoet van 9%!

Daarbij komt dan nog dat van dat inkomen betaalde intresten van leningen mogen afgetrokken worden. Een slimme belastingconsulent of bank kan vaak via het spelen met de kredieten, het belastbaar inkomen zo volledig wegtoveren.

Het systeem heeft ook zijn nadelen… de belastbare basis wordt forfaitair bepaald, wat wil zeggen dat als er geen inkomen is, er toch nog een belastbare basis kan zijn. Stel dat je een vakantieverblijf hebt dat je enkel zelf gebruikt, zal je dus toch nog personenbelasting op dat tweede verblijf betalen, ondanks het feit dat je er eigenlijk geen inkomen uit haalt.

Gaat dit zo blijven?

Ha! een goeie vraag. We weten dat de socialisten en groenen reeds langer de belastbaarheid van onroerend inkomen aan de kaak stellen. Zij zien meer in een systeem van belastbaarheid van de werkelijke huurinkomsten. Voor de reeds uitgemelkte Belgen is dit inderdaad één van de weinige inkomsten waar men nog op vrij makkelijke basis toch nog wat meer kan uitpersen. Enige tijd terug werd de huurwet aangepast teneinde te bekomen dat bijna alle huurcontracten geregistreerd worden/werden. De fiscus weet dus perfect welke huurinkomsten de eigenaars verkrijgen.

Daarnaast is er een recente opmerking van de Europese Commissie die problemen ziet in het feit dat buitenlandse onroerende inkomsten, in België zwaarder belast zouden worden dan Belgisch onroerend inkomen. Dit zou dan een belemmering voor het vrije verkeer van kapitaal zijn. De Belgische wetgever zal dus op termijn iets moeten doen aan de belastbaarheid van die onroerende inkomen… ofwel de Belgische verhogen, ofwel die van internationaal onroerend goed verlagen. En ik denk dat we allemaal wel weten welke weg de politici meestal kiezen als het gaat om belastingverhoging of -verlaging?!