In een tijd waar de bedrijven wachten op een relanceplan om de economie aan te zwengelen, meldt het Belang van Limburg dat Kris Peeters aan zijn federale collega’s gaat vragen om fruit dat bedrijven aan hun medewerkers uitdelen, fiscaal aftrekbaar te maken.
Op zich niets mis mee natuurlijk; er is tenminste één minister die in deze tijden zowaar zijn nek wil uitsteken voor meer fiscale aftrek, maar dit is toch niet het relanceplan waar de economie op wacht.
Wil men zich echt nuttig maken, hier een short-list van zaken waar bedrijvenwelvan wakker liggen:
– rechtszekerheid (zie ook mijn bijdrage over de anti-misbruikregeling)
– minder rompslomp (op alle vlakken)
– fiscale aftrekregels die duidelijk en realistisch zijn
– een bedrijfseconomische visie op belastingen
Ik verduidelijk de bovenstaande items even met waar-gebeurde feiten. U lacht samen met mij… spijtig genoeg lachen de bedrijven in kwestie niet.
rechtszekerheid
Wat is er mis met een holding? De beurs staat vol met holding-vennootschappen. Het is in ons kapitalistisch systeem één van de pijlers om geld te verzamelen en dan te investeren in bedrijven die rendement opleveren. Het is bij wijze van spreken de hoeksteen van onze welvaart.
Niet volgens de fiscus… als jan-met-de-pet een holding opricht is het enkel om belastingen te sparen. En o wee als er dan nog ergens maar van ver sprake is van één of andere managementfee.
Mag het nu wel of mag het niet… zelfs de controleurs zijn het er niet over eens. De meeste controleurs die ik tegenkwam in dit verhaal waren tegen de heksenjacht, maar “ze moeten van hun chef dit aanpakken”.
Minder rompslomp
Ik daag elke minister uit om eens in een kleine KMO met 5 man personeel alle sociale wetten te komen implementeren. De rompslomp die komt kijken bij het aanwerven van een personeelslid is m.i. de voornaamste reden waarom vele KMO’s zo lang mogelijk een eerste aanwerving uitschakelen. Overlaatst gaf de inspecteur van de sociale wetten zelf toe dat “alles volgens het boekje doen niet gaat” (het gaat dan niet over zwartwerk, wel over alle administratieve verplichtingen naleven).
Alle ministers hebben het constant over de nieuwe economie, waar werken flexibeler wordt en mensen van overal kunnen werken. Klinkt mooi, jammer genoeg volgt de wetgeving niet. Ik vroeg gisteren aan mijn sociaal secretariaat of ik een flexibel beginuur kon invoeren (starten tussen 8 en 9 en stoppen tussen 17 en 18h). Al mijn werknemers vragen daarnaar… blijkt niet te kunnen zonder dat ik ofwel een gesofistikeerd tijdsregistratiesysteem invoer (lees: tikklok… bestaat er een meer duidelijke onderliggende boodschap van wantrouwen t.o.v. mijn personeel?); ofwel moest ik alle mogelijke uurroosters opnemen in mijn arbeidsreglement. Dit laatste wil zeggen een uurrooster dat aanvangt om 8.01; ééntje dat aanvangt om 8.02 enz. Kafkaiaans!
Het probleem is dat onze sociale (en trouwens ook fiscale) wetgeving vol zit met dergelijke onnozele reglementeringen. En spijtig genoeg geldt dan dat je bij sociale inspectie volledig bent uitgeleverd aan de goodwill van de ambtenaar.
duidelijke en realistische fiscale regels
De 309% komt weer boven. Alle relatiegeschenken van meer dan 125 euro moeten verantwoord worden door een fiche opgemaakt op naam van de genieter. Hij wordt er dan op belast.
Dus als je een goeie klant hebt van ettelijke miljoenen euro’s omzet, en op het einde van het jaar wil je hem een geschenk geven, mag het enkel een kleine prul zijn. Of je moet een fiche opstellen en dan maak je er een vergiftigd geschenk van. Hoe onnozel… of zoals ze in de Verenigde Staten zeggen “Seriously?”
Bedrijfseconomische visie op belastingen
Sinds enige jaren bestaat er een fiscale eenheid inzake BTW. Dit wil zeggen dat verschillende bedrijven die behoren tot eenzelfde economische groep, voor de BTW aanzien worden als één belastingplichtige. Het is hoog tijd dat dit ook kan voor de vennootschapsbelasting.
Vandaag de dag slaan de controleurs om rond de oren met zaken zoals “abnormaal of goedgunstig voordeel”, “simulatie”, “antirechtsmisbruikregeling”, … Meestal liggen hier helemaal geen belastingbesparende motieven aan de basis, maar wel bedrijfseconomische. Waarom een groepslid in de financiële problemen duwen, puur en alleen omdat de fiscus eist dat er intresten betaald worden. Zeker binnen een Belgische groep is dit opnieuw onnozel (het woord komt wel erg vaak terug als we het hebben over belastingen en regels hier in België).
Trouwens, heel het probleem van management fees is dan in veel gevallen ook meteen van tafel geveegd.